دوازده ساله بودم که فهمیدم اون قدیم ندیما که آزمایش ادرار نبوده ، دکترا برای تشخیص بیماری دیابت ادرار مریض رو مزه می کردن ، معلم علوم اینو گفته بود.این موضوع واسم شبیه یه کشف بزرگ شده بود ، نشون به اون نشون که به دو سه روز نکشیده همه ی بچه های همسایه و فامیل این موضوع خفن رو میدونستن و البته اونها هم در کف به سر میبردن !
تاثیر این حرف در من اونقدر شدید بود که هنوز که هنوزه بوی بعضی از ادرارا به من حس اینو میده که حتما شیرینه!گلاب به روتون البته